قرمه سبزی غذای اصیل ایرانیان
برخی از کدبانوهای ایرانی مهارت خاصی در پخت قورمه سبزی دارند و این غذا را بسیار لذیذ طبخ میکنند به صورتیکه طعم متفاوت آن تا مدتها در ذهن مهمانان میماند. مهمترین بخش تهیه قورمه سبزی تهیه سبزی آن با نسبت صحیح و سرخ کردن آن به میزان لازم است. باید بدانید که تمام عطر قورمه سبزی به ترکیب و میزان سبزی آن ربط دارد. با این بخش همراه شوید تا بدانید از هر کدام از سبزیها چقدر باید در خورشتان بریزید تا طعم خوب آن را حس کنید.
نسبت سبزیهای قورمه سبزی در خوشمزگی و عطر آن تاثیر بسیار زیادی دارد. سبزیهایی مانند تره، جعفری، گشنیز، شنبلیله و اسفناج معمولا در ترکیب تمام قورمه سبزیها پیدا میشود. در برخی از نقاط ایران برای تهیه قورمه سبزی از سبزیهای متفاوتی استفاده میکنند، اما معمولا در تهران و برخی از شهرهای ایران از سبزیهای زیر و با این نسبت در تهیه قورمه سبزی استفاده میشود.
تاریخچه قرمه سبزی
قورمه سبزی از معدود غذاهایی است که در طول تاریخ به شکل دست نخورده ای از مادر به دختر و از نسل به نسل دیگر منتقل شده است . یعنی قورمه سبزی که صد سال پیش طبخ می شد با قورمه سبزی که این روزها در خانه های ایرانیان طبخ می شود تفاوت چندانی ندارد . می توان گفت این خورشت ابتدا در بین عشایری که به کار دامپروری مشغول بودند شکل گرفت ؛ آنها با ذبح گوسفندان و خرد کردن گوشت و جداسازی چربی آن مراحل اولیه پخت قرمه سبزی را طی می کردند و با اضافه کردن سبزیجات کوهی و گرد لیمو آن غذا را تهیه می کردند.
برای تهیه ۲ کیلوگرم سبزی برای قورمه سبزی از این سبزیها با این اندازه استفاده میکنند:
۸۰۰ گرم تره
۷۰۰ تا ۸۰۰ گرم جعفری
۳۵۰ تا ۴۵۰ گرم گشنیز
۵۰ تا ۷۵ گرم شنبلیله
یعنی ۴۰ درصد از سبزی را تره، ۳۵ درصد را جعفری، ۱۸ تا ۲۰ درصد را گشنیز و ۵ تا ۷ درصد را شنبلیله تشکیل میدهد. پیشنهاد میکنیم برای خوشمزه شدن قورمه سبزی حتما نیم کیلو برگ چغندر یا اسفناج (بنا به فصل) به این ترکیب اضافه کنید.
علت استفاده کمتر از شنبلیله در قورمه سبزی چیست؟
شنبلیله تندی و بوی تیز و زیادی به غذا میدهد و به همین دلیل مقدار کمی از آن در غذا استفاده میشود. اگر از شنبلیله بیشتر از این مقدار استفاده کنیم طعم قورمه سبزی به تلخی میزند.
سبزی قورمه در مناطق مختلف ایران
در شمال کشور به جز سبزیهای دیگر یک نوع سبزی به نام “خلواش” را داخل سبزی قورمه استفاده میکنند و در کنار خلواش نیز از مقداری “چوچاق” نیز استفاده میکنند.
طعم قورمه سبزی تبریزیها کمی تندتر از معمول است، زیرا این هموطنان عزیزمان از مقدار تره و اسفناج بیشتری استفاده میکنند و نیز به جز سبزیهای معمول در تهیه قورمه سبزی از برگ “داش کلمی” (یا همان کلم سنگ سفید) نیز داخل سبزی استفاده میکنند و از شنبلیله استفاده نمیکنند. برخی از آذربایجانی ها، از ترخون در قورمه سبزی استفاده میکنند.
مواد تشکیل دهنده سبزی قورمه سبزی در استان فارس و خوزستان، تنوع بیشتری نسبت به تهران دارد. در این مناطق سبزی شامل تره، جعفری، گشنیز، شوید، اسفناج یا برگ چغندر (یا حتی هر دو)، شنبلیله، و سیر سبز است.